Immler, W.: Fehlergleichungen der Funkortung,
165
Tabelle 3a. P = 1, A= 1°, Ga PN
V1-+48in # sin y cotg a cosec a
Tabelle der e.
— 8= a
® I 10° i 200 | 309 | 40° | 50° | 60° ! 70° | 80° 1 90° | 100° | 110° | 120° | 1309
06 | 34 21 “a1 210° 091 09 39
20 | 10.1| 69| 54 45 40| | ss} 351 35
30 18.0} wel 108° 9.4 8A| z9| 77 a 79°
40 | 261 20.6 17.4 154 142 13.6| 13.4] 136! 142
50 | 34.1' 283) 247 225, 21.1! 2051 20.5| 21.1! 225'
SO 414 36.0, 32,5 30.3; 29.0 [ 286* wo 303! 325
10 4709| 435 140,6 38.7 | 37.8) 37.8} 38.7 40.6 43,5
30 | 532! 506! «| I a72| 48,7 50.6' 532
x | 573 573 5731 5r3F 573 67.3! 57.3! 673
100 60.0! 53.6) 66.2| 67.2] 66.2] 63.61 60.0!
uo | 615 883 | 76.0} 76.01 68,3! 615
120 | 618 77.1" 860) 771 618
30 I 61.4) 87.7 87.7 81.4
140 61.7) 101.3} 61.7
150 | 68.1" 68.1
160 Fin12
09 2101 11, 12
3.7 140 45 5.4
851 we 10.8 13.3
154 174 20.6 26.1
24.7 203 34.1
36.0 41.4
47.9
Fabelle 3b. = 1,
A=l y+ An,
Y1-+-48sin £ sin y cotg a coseca
Tabelle der y.
B=
a | }00 | 20° ; 30° | 40° | 50° 1 609 170° | 80° | 909 | 100° | 110° | 120° | 130°
409 1.12 28 35 41 45 48| 50: 50
20 | 26. 44 660 73 84 92 x. 9.8] 96
30 | 40' 70 94 113 128 1838! 143" 143 ' 138
10 | 54 95 12.7 152 1720, 38.1 [ 1841 181 17.0
50 | 67 119 159 188 208| 2181 218 | 20.8 188
6 | 78 140 188 221 2411 Sn 24.1 ' 22.1 ' 188
0 | 87 158 213 249 | 26.7 F 26.7 | 249 ' 213 | 15.8
30 * 94 173 2) 27.0 [28.2] 27.0 232 173 | 94
90 | 98 184 248 | 282) 282 | 248 184 98
100 | 39 187 25,8 ne 18.7 99
110 38 1190| 260 26.0 | 19.0 1 98
120 35 196 2481 19.6‘ 95
130 39 19.61 19.6 | 8.9 ]
140 83} 18.4] 83
150 8.1 F 81°
160 [981
4,8
9.2
12.8
15.2
15.9
14.0
* 87
45 41
84° 73
11.3 | 94
12.7 | 95
11.9 | 6.7
78
3.5
6.0
7.0
54
In der Zeichnung auf Tafel 60 (rechte Seite) sind die Linien e==const wieder
identisch mit den oben betrachteten Linien p = const, nur mit verändertem Para-
meter. Punktiert sind die Linien y=const eingetragen. Ein Optimalwert für y
ergibt sich auch hier wieder mit y = 28.6 Sm beim Peilunterschied a = 90°, wozu
die Basis e=57.3 Sm gehört, also y= e/2. Dieser Punkt, die Spitze des gleich-
schenklig-rechtwinkligen Dreiecks über der Basis e ist also auch für den Tiefenfehler